Ik ben heel erg voor verwondering. Ja, ook in tijden als deze. Juist. Omdat verwondering altijd open staat voor de ander of het andere. Dat maakt verwondering de aartsvijand van fundamentalisme, dat niet open staat en het andere uitsluit. Fundamentalisme weet zeker.
Verwondering heeft iets vrijblijvends. Maar dat is juist mooi. Vrijblijvend. Neem dat woord eens in je mond en kauw dan even op de ellende die in de wereld aangericht wordt door fundamentalisme.
Vrij-blijvend.
Wat het beeld precies is en waar ik het gemaakt heb weet ik niet.
Het is in elk geval licht. Dat ik jou in de ogen gun. En jij mij ook. Ook al ben en denk ik nog zo anders dan jij. Toch?
Daarom ben ik voor verwondering.