Speelfilm



Ik had mijn dagboek-stukje van gisteren op Linkedin gezet, omdat het inhoudelijk over 'het leven en verhalen vertellen 'gaat. En omdat ik als verteller / keynote speaker op LinkedIn sta.

Daar kreeg ik een reactie op van Maureen Versprille, Maureen is scenarioschrijver. En ik ken haar omdat wij vroeger samengewerkt hebben voor de VPRO. Zij was een van de schrijvers en acteurs van / in Casa Poëtica. En de eerste serie heb ik geregisseerd. Zij is hierboven op de foto te zien tijdens de opnames van 'De Boze Vaas'. Naast haar zie je Jur van der Lecq, ook acteur en schrijver van de serie. Aan de andere kant sta ik, met petje. Ik schreef ook mee.

Casa Poëtica was het laatste dat ik fictie gebied deed. Daarna ben ik me uitsluitend met non-fictie bezighouden. Documentaires gaan maken en waargebeurde verhalen vertellen. Mijn insteek in dit alles heeft hiermee te maken.

Maureen schreef:

Helemaal eens Leon. Maar het is wel fijn om af en toe zo naar je leven te kijken. Dan lijkt shitzooi niet voor niks te zijn en dat is hoopvol. Illusie of niet.

Klopt. Maar er is meer. Ik heb lang na zitten denken over het antwoord. Dat ik kort op LinkedIn heb gezet.

Helemaal mee eens. In het echte leven winnen de goeden niet altijd. In speelfilms gelukkig wel.

Als je je interesseert voor verhalen vertellen en de werkelijkheid en de lange versie wil lezen dan staat 'ie hier:

Het leven voltrekt zich, in tegenstelling tot een verhaal, niet volgens een formule (en tegenslagen kun je niet weglaten).