Komende zondagmiddag, 27 oktober, komt de film 'Stad van Verlangen' om ongeveer half vier 's middags (zucht) op TV. Ik zou zeggen neem hem op.
Het is een film van Marcel Prins (die bijna alle Mondo filmpjes gedraaid heeft) over Bauhaus in Tel Aviv. En dan vooral over de vraag of de enorme hoeveelheid Bauhaus architectuur te maken heeft met de ziel van deze zeer geslaagde en toch totaal 'nieuwe' (want maar 110 jaar oude) stad.
We zijn daar met de kleinst mogelijke crew (nog kleiner en Marcel was helemaal alleen) weken voor aan het werk geweest.
Ik was manus van alles op elk gebied. Trok het karretje, sleepte het statief, was klankbord, nam stukjes geluid op, bediende de camera bij de interviews die Marcel deed en maakte toen we terug waren de muziek.
Ook maakte ik voor de zekerheid foto's van architectuur, waarvan er uiteindelijk 1 in de film zit. Deze:
Maar ik maakte natuurlijk ook een boel heel andere foto's. Meer Mondo zal ik maar zeggen.
Hier gaat Marcel het dak van een mooi gebouw op.
Kijk zoiets valt mij nou op.
Net zoals van dit, een gelovige familie die een graffiti workshop deed.
Muren staan vol met kanttekeningen. En zeker in Tel Aviv was er veel te zien.
Een jachtvlieger.
Hee, dit is een elfenmeisje dat achter het meisje met ballons aanvliegt. Je ziet nog net haar voeten.
Banksy: Meisje met ballons op de Palestijnse muur
Ze zijn niet zo van muren of de Netanyahu's - dit is mevrouw Bibi - in Tel Aviv.
Nog een Banksy citaat:
Banksy
En zo kan het toch nog zin hebben om op deze dingen te letten. Want deze man met baard komt vaker op de muren voor.
Ik had deze ook gezien.
En Marcel had mij wel al verteld dat er een kunstenaar was die allerlei historische figuren had afgebeeld, waaronder de twee zonnen van de 21e eeuw: Trump en Kim Jong Il, geliefde leiders als zij zijn:
Jaja, met 'Meisje met ballon' tattoo.
Maar die raar genoeg ook de eigenaar van een populair restaurant had geschilderd.
Foto: Laura's sabor (die 'Ha'achim' uitroept tot beste restaurant van Tel Aviv)
Toen ik in dat restaurant (De naam 'Ha'achim' betekent 'De Broers') vroeg aan de man achter de bar (die lijkt op deze hipster en die heel veel wist over de gerechten) of hij dit was zei hij 'nee'. Toen ik vroeg of het dan z'n broer was, zei hij ook 'nee'. 'Het is min of meer mijn vader' was het antwoord.
En toen viel het kwartje. Het is niet de eigenaar... het is Herzl.
Dat beeld zit nu wel in de film.