Misschien is het dichtste dat ik bij een hobby kom (afgezien van nu eventjes oog-schaduw-zelfjes maken): motorrijden.
Muziek maken is bijvoorbeeld geen hobby. Dat is mijn leven. Vandaar dat ik protesteer als mensen zeggen dat ik van mijn hobby mijn werk heb gemaakt. Maar motorrijden doe ik puur voor mijn plezier. Eigenlijk alleen als het mooi weer is. Er hangt verder niks van af, ik heb er geen serieuze ambitie mee: een hobby.
Ik rij vanaf mijn achttiende (dus niks midlife-crisis) en heb jaaaren een (oude Italiaanse) motor gehad. Maar ik heb hem anderhalf jaar geleden verkocht en geen haartje spijt. Er was een tijd dat ik het beslist geen hobby vond. Dat ik meende dat 'motor-rijden' deel uitmaakte van mijn identiteit. En dat ik praatjes maakte met andere motorrijders. Nu niet meer. Ik maak toch ook geen praatje met iemand omdat hij een fiets heeft? Daar heb ik een liedje over gemaakt:
Toen half Nederland nog geen 'tribal tattoo' had, en Rob de Nijs niet op een Harley zat, toen... ja toen, was dat misschien nog wat, rebellie of zo.
Het was: ik zeg nee, ik doe niet mee, het was een code een soort geheime taal maar nu is het: ik zeg ja, ik doe na, nu is het mode, hebben ze het zowat allemaal.
Toen ik dacht dat ik geen dertig worden zou, waren die dingen wat ik het allerliefste wou, een motor, een tatoeage en ik heb ze nou, en ik denk nou... en?
Ik ben een paar dagen gaan rijden in het zuiden van Duitsland met vrienden en had ik een grote glimmerd van het 'Rob-de-Nijs-merk' gehuurd. Waarvan volgens mij best veel mensen vinden dat het bezit er van iets met hun identiteit te maken heeft.
Het was heerlijk. Heerlijk om hard genoeg te gaan om 'een te zijn met de weg' en alleen maar te kunnen denken: bocht naar links, bocht naar rechts. Wind door je hoofd. Weg identiteit.
Als je hard gaat kun je niet goed om je heen kijken. Daarvoor moet je stil staan. Dat heb ik ook gedaan. En ik zag:
Een werkelijk schitterend gat van mysterieuze aard.
Maar ik verder vooral gereden, dus dit was mijn hele oogst.
Nu is de motor weer thuis.
Een van de vrienden had zijn motor op een trailer gezet. En zijn auto met trailer geparkeerd bij de Duitse Harley dealer, vanaf waar we samen vertrokken. De trailer stak achter de auto uit, op het gras. En ik zei nog: wat als ze het gras willen maaien? We zijn toch in Duitsland.
