X marks the spot, de geologen hebben met de grondradar een 'anomalie' gezien. Het is 2013 en er zit iets in de Beierse grond dat er niet hoort op de plek waar mijn theorie heen leidt.
Flori, de Beierse aannemer boort een gat in de straat.
En nou heb ik dit stukje Mittenwalds asfalt thuis.
Vandaag werd ik kort geïnterviewd door EditieNL en vanavond zal er een itempje van wel een hele minuut lang over mijn schatgraafavontuur verschijnen. In Polen gaat namelijk opnieuw gezocht worden naar de nazi-goud-trein die daar in een tunnel zou staan (waar 'mijn' geologen trouwens niks van geloven). En dan bellen mensen mij op, hahaha.
Uiteindelijk lag er in mijn geval, onder het kruis, op 2 meter diepte geen schat, maar die ligt er nu wel, want ik heb er iets begraven.
Tijdens de feestelijke afsluiting: met z'n allen inclusief Flori in klederdracht en de grenspaal van de Wehrmacht die we gevonden hebben
Het kan verkeren. Neem Columbus. Die ging een andere route naar Indië zoeken en dat is hem ook niet bepaald gelukt.
Mijn verhaal gaat dan ook niet zozeer over schatgraven, maar over een droom achternajagen en daarbij stad en land in beweging krijgen. Het is een metafoor. Een spannende en hilarische case-study naar wat tegenwoordig 'inspirerend leiderschap' wordt genoemd. Ik weet daar niks van. Ik wilde gewoon iets voor elkaar krijgen.
Daar ga ik op 25 augustus over vertellen bij zomerfestival 'Beleef de zandbak'.
2016: X marks the spot in het Baarnse Bos
Ik ben trouwens ook een nieuw verhaal aan het bouwen. Als gastconservator van het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. Dat verhaal zal volgend jaar mei het licht zien.
Ook als tentoonstelling, als het goed is. En dat vind ik wel heel interessant. Want ik wil iets gaan proberen wat ik nog nergens anders gezien heb. Maar daar hoor je later meer van.