Ik ben ooit benaderd om een documentaire te maken over Carnaval en heb dat geweigerd.
Het is iets dat je moet ondergaan. Je vangt het gevoel niet zo maar door er een camera op te richten. Een geweldig feest kan een vreselijke foto opleveren waar je met een knalrood hoofd op staat. Sterker nog, dat waren vaak de beste.
Toch heb ik een paar telefoon-fotootjes gemaakt van wat ik zoal zag.
Hoezeer de plaatjes ook te kort schieten. Bij deze zie je ze dan toch.
Boven: Een vrouw (Cielke, die ieder jaar op de bar springt in mijn favoriete café in Venlo - waar ik vandaan kom) playbackt in een zaklamp (een liedje dat ze zelf gezongen heeft).
Beneden: Een klein meisje playbackt in een sambabal.
Links beneden het meisje, rechts Sjraar Peetjes (inmiddels 83).
De foto schiet te kort, ik zei het.
Je had er bij moeten zijn.
Ik was er bij. Ik was Lemmy zaliger.
Lemmy, de zanger en bassist van Motörhead die onlangs (zie de vleugeltjes) naar de hemel is gegaan. Hier op een (wederom te kort schietende) selfie met een Heaven's Devil (in tegenstelling tot een Hell's Angel natuurlijk). Je kunt nog net een van mijn twee wratten zien.
Om in de buurt van Lemmy te komen had ik me omgekeerd geschoren, sik er af en rest laten staan:
Mijn lief wilde me niet meer kussen.
En dat terwijl die Lemmy naar eigen zeggen 1000 vrouwen heeft gehad.