Hier ben ik begin 2013 in Mittenwald aan het graven met rechtsbijstand. Mijn twee advocaten staan mij letterlijk en figuurlijk bij. Uiteindelijk werd dit een heel verhaal en moest dit gat dicht.
Op een enkele tientallen meters van mijn gat vandaan komt misschien een nieuw gat:
Cyril, de vioolbouwer met een andere theorie, zet door. Hij probeert toestemming van de eigenaar van het land te krijgen om te graven. In zijn geval is dat de staat Beieren, want hij wil dat graven doen op het kazerneterrein. Ik was er net buiten bezig. Links van hem, achter het hek, zie je nog het wasrek waar ik stond te ploeteren.
Het spoorzoeken gaat verder staat er in het Duits. Voor mij ook, maar dan op een heel andere manier. Ik weet niet of ik nog ooit in Mittenwald kom. Ik krijg geen toestemming van de huidige eigenaar van het land (een investeringsmaatschappij) om opnieuw te zoeken en ze dreigen met gerechtelijke stappen als ik dat toch doe. Misschien komt er een nieuwe eigenaar en dan zien we (eveneens misschien) verder.
Maar ik ga waarschijnlijk spoorzoeken op een heel andere plek maar toch op een zelfde soort terrein. In het Nationaal Militair Museum.
En dan niet naar oliesporen en vlekjes (hoewel...)
Maar echt op jacht naar verhalen achter een aantal voorwerpen die ze daar hebben. We zijn in gesprek en het lijkt me eerlijk gezegd heel leuk. Ik had ooit zelf al het idee dat te gaan doen in het Rijksmuseum, sterker nog, ik heb het een beetje gedaan, maar dit past nog veel beter.
Trouwens... over de Nederlandse leeuw heb ik ooit ook iets gemaakt: