Ik kom uit een klein dorp bij Venlo, Noord-Limburg.
Katholiek, maar niet zo katholiek als de omgeving in de film Hemel op Aarde wordt voorgesteld. In elk geval niet in mijn tijd. Vroeger wel. Een paar kilometer buiten het dorp, in de bossen, bevindt zich deze plek:
Het zogenaamde Gereformeerd Kerkhof.
Niet dat er gereformeerden liggen. Het was voor niet gedoopten en onbekenden. Ik speelde hier in de buurt wel vaker als jongetje. Meestal gingen we op zoek naar vieze boekjes.
Analoog browsen naar porno, wat hier op de een of andere vreemde manier verderop in de bossen te vinden was.
Uiteraard in het Duits, taal van de vleselijke liefde. Maar ik dwaal af.
Destijds stond er hier geen kruis.
Het was gewoon een stukje bos, in mijn herinnering. Ze hebben het nu een beetje teruggebracht naar hoe het er voor de oorlog uit zag.
Er schijnen 3 of 4 kinderen (niet gedoopte babies dus lijkt mij) en een drenkeling te liggen.
Je zou zeggen, wat is er onschuldiger dan een pasgeboren baby? Die zoeken nog niet naar foute Duitse blaadjes. Maar die mochten niet naar de hemel. En niet op het kerkhof.