Met lood in de schoenen vertrok ik afgelopen dinsdag naar Sittard. Er waren 9 kaartjes verkocht, ondanks een interviewtje vorige week op de radio. Ik had ook nog geprobeerd om een promo optreden in een café te regelen. Maar dat kwam niet van de grond. Zucht.
De opstelling was 'toneel op toneel'. Op het toneel van de grote zaal was een soort van minizaaltje gemaakt.
Het gerucht ging wel dat de directeur zou komen. Dat zou ik wel heel tof vinden. Maar dat bleek bij nader inzien toch niet zo te zijn. Er waren nog wel twee mensen aan komen lopen.
Dat maakt 11.
En dat het niet druk is ligt nooit aan de mensen die er zijn.
Dus... diep ademhalen en vol d'r in.
Er stond vandaag een stukje over in de Limburger.
Over dat stukje: er staan twee onwaarheden in.
De directeur had mij niet beloofd dat hij zou komen, en ik heb dat op mijn beurt ook niet tegen de journalist gezegd.
Dat is het gevoel voor drama van de journalist denk ik.